Podczas mojej pierwszej wizyty w Finlandii byłem pod wielkim wrażeniem atmosfery przepełnionej współpracą i wzajemnym szacunkiem, a dzięki dodatkowym procedurom bezpieczeństwa wprowadzonym na lotniskach i w samolotach byłem spokojny podczas moich czterech lotów z Warszawy do Oulu, a Rafał – nawet podczas sześciu lotów!
Aż do ostatniej chwili nie byłem pewny, czy będę mógł wejść na teren Finlandii w związku z obostrzeniami spowodowanymi pandemią, dlatego odczuwałem drobny niepokój, stojąc w kolejce przed kontrolą straży granicznej. Ale pracownik zapytał jedynie – w bardzo elegancki i dyplomatyczny sposób, co warto dodać – czy posiadam zaproszenie, potwierdzające cel mojej wizyty. Po dokładnym zapoznaniu się z dokumentem przygotowanym przez organizatorów Instytutu życzył mi udanych rotariańskich sesji szkoleniowych. Nasza organizacja ma bardzo dobrą opinię w krajach skandynawskich.
Pierwszego wieczoru miałem przyjemność zaprezentować mój film o odbudowie Warszawy po II Wojnie Światowej. Polska stolica była wtedy czterokrotnie bardziej zniszczona niż Hiroszima, a skala tego projektu natchnęła Komitet Organizacyjny w Oulu oraz pozostałych gości Instytutu do wspólnych działań w zakresie budowania pokoju na świecie.
RID Virpi Honkala z Trenerami Dystryktu i Gubernatorami Elektami przed hotelem, z którego rozpościerał się piękny widok na miejski teatr, bibliotekę i nadbrzeże.
Kolejne sześć dni były pełne intensywnych i dynamicznych sesji szkoleniowych oraz warsztatów dla przyszłych liderów Rotary, w tym Gubernatorów Elektów i Nominatów. Łącznie ponad 100 Rotarian zasiadło w salach konferencyjnych hotelu Radisson Blue, który aż lśnił od czystości po niedawno przeprowadzonej renowacji. Goście utrzymywali dystans społeczny, a wielu poddało się testom na obecność koronawirusa w dniach poprzedzających Instytut.
Przez COVID-19 nie mogliśmy wymieniać uścisków dłoni, ale atmosferę wypełniała przyjaźń i dobra wola.
W pobliskiej miejscowości Nallikari miało miejsce szkolenie liderów RYLA, w którym wzięli udział Rotaractorzy z Polski, Finladii i Szwecji. Oni również pojawili się na Instytucie, aby postawić kolejne kroki w rotariańskim świecie. Więcej o RYLA przeczytacie w drugim numerze „Żurawiny” – magazynu Rotaract Polska. Naprawdę warto zapoznać się z przemyśleniami młodych ludzi na temat naszej organizacji. Polecam!
Znakomitą większość uczestników Instytutu stanowili, oczywiście, Skandynawowie, ale nie zabrakło też reprezentacji z Wielkiej Brytanii, Holandii, Czech, Litwy oraz Polski.
Gubernator Elekt Dystryktu 2231, Wojciech Wrzecionkowski (z lewej) w towarzystwie ARPIC Marka Krawczyńskiego oraz naszych przyjaciół ze Szwecji, DGE Ulf Bingsgard (D 2390) i DGE Frederik Sandstrom (D 2320).
Uczestnicy RYLA podsumowują sesję szkoleniową. Od lewej: Honain z Finlandii, Rafał – DICO naszego Dystryktu oraz John ze Szwecji
Holger Knaack, Prezydent RI, połączył się z nami wirtualnie z uwagi na obostrzenia covidowe, a jego prezentacja dostarczyła wszystkim uczestnikom Instytutu mnóstwo radości, energii do działania i inspiracji – w duchu tegorocznego motta „Rotary otwiera możliwości”. Te same obostrzenia sprawiły, że wielu Gości Instytutu nie wzięło udziału w Instytucie, ale dzięki temu wszyscy obecni mogli jeszcze bardziej zaangażować się w prace nad sesjami szkoleniowymi oraz czynniej wziąć udział w imprezach integracyjnych i debatach. Wymieniliśmy się wiedzą na temat naszych dystryktów i spostrzeżeniami co do skutecznej pomocy innym, jaką Rotary może zaoferować potrzebującym w tych trudnych czasach.
Tematami przeplatającymi się przez wiele z ponad 60 sesji szkoleniowych były, m.in. zwiększenie członkostwa, poprawa wizerunku publicznego Rotary oraz wzmocnienie integracji Rotarian z Rotaractorami. Razem z Rafałem jesteśmy niezwykle zadowoleni, że część polskich klubów Rotary bardzo dobrze współpracuje ze swoimi klubami Rotaract. To dobry krok na drodze ku budowaniu stabilnych fundamentów Rotary Polska – o szerokich horyzontach i jeszcze szerszych zasięgach społecznych.
Z uwagi na nieobecność kilkorga trenerów, zostałem poproszony o poprowadzenie trzech sesji łączonych oraz jednego wykładu – oraz o dołączenie do wielu oficjalnych debat. Bardzo się cieszę, że moje przemówienia oraz utwór „We Care for Our World” zostały przyjęte przez uczestników Instytutu z ogromnym entuzjazmem.
Sesje szkoleniowe dla Gubernatorów Elektów i Nominatów były również pełne podziękowań i wzruszeń. Na prawym zdjęciu widzimy, m.in. Gubernator Dystryktu 1385, Venanzię Rizzi, a w trzecim rzędzie – Pera Jannerstena ze Szwecji, który uzyskał tytuł Major Donor Arch Klump Society.
Najbardziej spektakularną częścią Instytutu była Gala Major Donors. Pełniłem tam funkcję Mistrza Ceremonii, również dlatego, że wielu innych gości prowadziło prelekcje lub odbierało nagrody. Najhojniejszym darczyńcą był Per Jannersten, który oficjalnie został przyjęty na członka Arch Klump Society po przekazaniu wyjątkowo pomocnej darowizny w wysokości 250 tys. dolarów. Obecność ponad 20 innych członków, z których każdy przekazał darowiznę w postaci ponad 10 tys. dolarów, pokazuje, na jak ogromne wsparcie może liczyć Rotary w Skandynawii.
Gwoździem programu był z całą pewnością pokaz fotografii z kosmosu artysty JP Metsävainio, który współpracował z NASA i pracował przy projekcie z teleskopem Hubble’a. Zdjęcia uświadomiły wszystkim, jak maleńka i delikatna jest nasza planeta w otoczeniu kwadrylionów gwiazd całego Wszechświata oraz jak ważne jest, abyśmy zadbali o nią – dla dobra przyszłych pokoleń. Pokaz doskonale wpisał się w nowo ustanowiony, siódmy obszar podstawowych działań Rotary, którym jest ochrona środowiska.
W programie Instytutu znalazły się również wyjątkowo interesujące prezentacje na temat projektu ratowania Morza Bałtyckiego oraz akcji pomocowych po eksplozji w bejruckim porcie. Past Gubernatorzy z Disaster Relief, Irena Brichta i Stuart Amesbury, już przygotowali plan natychmiastowej pomocy dla Libanu, a bezpośrednie połączenie on-line z Bejrutem z pewnością otworzyło oczy niejednemu obecnemu na Instytucie. Tym bardziej jesteśmy dumni, że polski klub RC Warszawa Józefów z sukcesem zrealizował projekt zbiórki połączonej z aukcją charytatywną na rzecz ofiar eksplozji. Zachęcamy pozostałe kluby do podejmowania działań w tym zakresie, gdyż miasto nadal jest w opłakanym stanie.
Niezwykle intensywny program szkoleń nie pozostawił zbyt wiele czasu na zwiedzanie, a wycieczki na północ Finlandii zostały odwołane z uwagi na pandemię. Na szczęście znaleźliśmy chwilę na przyjemne spacery wzdłuż przepięknej plaży oraz w centrum samego Oulu, dzięki czemu doświadczyliśmy wielkiej gościny i dobrego zorganizowania lokalnych Rotarian. Niektórzy twierdzą, że mieszkańcy Oulu są najszczęśliwszymi ludźmi na świecie, a my z pełnym przekonaniem możemy poświadczyć za ich uprzejmość dla gości. Region odnosi również sukcesy na wielu polach, m.in. w branży hi-tech czy komunikacyjnej. Instytut w Oulu był bez wątpienia najbardziej interaktywnym wydarzeniem rotariańskim, w którym miałem okazję wziąć udział i chciałbym złożyć wielkie podziękowania oraz gratulacje na ręce Virpi Honkali oraz całego Komitetu Organizacyjnego, którzy każdą kwestię dopięli na ostatni guzik – z czysto szwajcarską – a może… fińską! – precyzją.
Przypominamy, że jeśli interesuje Was przebieg szkolenia liderskiego RYLA, w którym wzięli udział młodzi ludzie z Polski, Szwecji i Finlandii, to zapraszamy do drugiego numeru „Żurawiny” – otrzymacie go online lub możecie go znaleźć na Facebooku.
Oryginalna wersja angielska: Mark Krawczyński, Asystent Koordynatora Strefowego ds. PR, RC Warszawa City
Tłumaczenie oraz dodatkowe informacje: Rafał Tondera, RAC Warszawa | RC Warszawa Józefów
Fot. z arch. Marka Krawczyńskiego i Rafała Tondera
