Paul Thomas Mann – (ur. 6 czerwca 1875 w Lubece, zm. 12 sierpnia 1955 w Zurychu) – niemiecki prozaik i eseista, laureat literackiej nagrody Nobla w 1929. Uznany za najwybitniejszego pisarza niemieckiego pierwszej połowy XX wieku i jednego z najwybitniejszych, obok m.in. Goethego, w dziejach literatury niemieckiej.
W roku 1929 Mann otrzymał literacką nagrodę Nobla. Po raz pierwszy jako kandydat do niej był wymieniany już po ukazaniu się (1913) Śmierci w Wenecji, a od kilku lat przed jej przyznaniem niezmiennie znajdował się w gronie faworytów.
Oficjalne uzasadnienie głosiło, iż otrzymał ją za Buddenbrooków, jednakże tak naprawdę większość członków komitetu pragnęła przyznać mu ją za Czarodziejską górę, lecz ten z nich, który miał w przedmiocie decydujący głos, powiedział, że zagłosuje za kandydaturą Manna, pod warunkiem, że w protokole zapisze się, iż nagrodę otrzymuje za Buddenbrooków. Tak też się stało.
Mann, który należał do aktywnych przeciwników ruchu nazistowskiego, w chwili przejęcia przez Hitlera władzy w Niemczech znajdował się za granicą i tam też postanowił pozostać.
Po pokonaniu Hitlera Mann dalej pozostał na emigracji w Stanach (potem wyjechał znów do Szwajcarii, w 1952), tylko dwa razy odwiedzając swoją ojczyznę (ostatni raz w roku swej śmierci, 1955).
Źródło: Tekst i zdjęcie – https://www.wikipedia.org/
